Yogi Bhajan

Yogi Bhajan ( Harbhajan Singh Puri)

(1929-2004)

Yogi Bhajan Lighthouse

Link do Historii Początków 3HO i Historii Yogi Bhajana

Urodził się 26 sierpnia 1929 roku w małej wiosce Kot Karkarn w ówczesnych Indiach, a obecnie na terenie Pakistanu.

Rodzice Bhajana czekali modląc się o męskiego potomka przez 25 lat. Gdy Bhajan przyszedł na świat, jego ojciec wypełnił przysięgę złożoną w modlitwie i udał się z małym dzieciątkiem do świątyni Wisznu Devi by podziękować za błogosławieństwo narodzin chłopca. Choć Bhajan był niemowlęciem te wczesne wydarzenia miały odbić się na stałe w filozofii i doświadczeniach jego życia. Stąd Yogi Bhajan rozpoczął swoją praktykę od odwiedzania wszelkich możliwych świątyń i świętych ludzi, studiując nauki, skrypty i technologie religii z całego świata.

Dzieciństwo

Harbhajan Singh urodził się w zamożnej rodzinie właściciela ziemskiego, do którego należała cała wioska. W każde urodziny Harbhajana stawiano na wadze i ważono. Tyle ile ważył chłopiec mnożono 7 krotnie i wydawano biednym tyle samo kilogramów pszenicy. Dzięki tej tradycji,  seva (bezinteresowna pomoc lub działanie na czyjąś rzecz) mocno zakorzeniła się w wartościach Harbhajana.

Jako jako jedyny chłopiec w wiosce, uczył w najlepszej lokalnej szkole jaką była żeńska szkoła katolicka.

Nauka u Sant Hazara Singh

Nauki Kundalini Jogi, Jogi Tantrycznej i Medytacji z Gongiem pobierał u Sant Hazara Singha – mistrza Kundalini Jogi i Mahan Tantrika w ówczesnym czasie.

Była to nauka pełna wyzwań, hartująca ducha i charakater młodego Bhajana. Jedna z anegdot opowiada jak nauczyciel poprosił Bhajana, aby pokazał mu jak potrafi wejść na wysokie drzewo. Młody Harbhajan dumny ze swojej siły wspiął się na drzewo, a następnie zadowolony z siebie spoczął na gałęzi by odpocząć. Sant Hazara Singh pochwalił go i poprosił, aby zaczekał do jego powrotu. Młody student pokornie czekał na powrót swojego nauczyciela przez trzy dni, pijąc wodę z liści drzew. Po trzech dniach nauczyciel wrócił, Harbhajan zaś nigdy nie doczekał się ani słowa komplementu czy troski o jego zdrowie. Yogi Bhajan wspomina to wydarzenie :” Nie zrobił ze mnie mężczyzny, ani świętego człowieka, ani wielkiego człowieka, ale prawdziwego człowieka. Nie ma bogactw na tym świecie, którymi mógłbym mu się odwdzięczyć. Wykonał najwspanialszą pracę. Dlatego nieszczęście to moje śniadanie, tragedia to mój lunch, a zdrada to moja kolacja. Możecie to sobie zapisać. To wam pomoże. Czy coś oprócz tych rzeczy może wam jeszcze przeszkadzać? Jeżeli jesteś w stanie zjeść te trzy rzeczy i je strawić, to jesteś najlepszy.”

W wieku 16 lat Harbhajan opanował do perfekcji dyscypliny Kundalini Jogi i Jogi Tantrycznej i tym samym Sant Hazar Singh uznał Yogi Bhajana jako Mistrza Kundalini Jogi, co było wyjątkowe ze względu na jego bardzo młody wiek.

Prawdopodobnie bolesną lekcją dla Yogi Bhajana było odejście jego mistrza w 1947r., który wydał mu zakaz widywania się z nim. Sant-Ji był wojownikiem z czego zyskał sławę, później osadził się i założył rodzinę. Yogi Bhajan pokornie wypełnił rozkaz swojego nauczyciela i nigdy więcej nie zobaczył swojego mistrza.

Dalsza edukacja

Oprócz Kundalini Yogi, Yogi Bhajan studiował dalej i w różnych dziedzinach. Pod opieką Acharya Narinder Dev zgłębiał Hatha Jogę i jej wpływ na równoważenie układu nerwowego. Ta wiedza okazała się bardzo cenna kiedy nauczał w USA gdzie większość ludzi cierpiała z powodu różnych zaburzeń układu nerowowego. Nauki filozofii pobierał również w słynnym aszramie Sivananda Ashram w Rishikesh.

Harbhajan pochodził z rodziny Sikhów i od dzieciństwa poddawany był silnemu wpływowi dziadka, który opowiadał mu historie Guru Sikhów, ich życiorysy, legendy i niezwykłe przygody. Wartości przekazywane w tych historiach także wywarły swój wpływ na późniejszy styl nauczania Yogi Bhajana.
Yogi Bhajan ukończył następnie studia w Indiach otrzymując tytuł doktora Psychologii.
Harbhajan rozpoczął życie rodzinne. W 1953r. ożenił się z Sardani Inderjit Kaur  i następnie podjął karierę jako urzędnik Państwowy w Indiach, do czasu objawienia, które zmieniło kurs jego życia.
Guru Ram Das
Najważniejszym doświadczeniem w życiu Harbhajana Singha było rozpoznanie swojego osobistego Guru. Był to punkt zwrotny, który naznaczył jego przyszłość i przeznaczenie.
Złota Świątynia
Złota Świątynia w Amritsar
Jako urzędnik państwowy był wysyłany do różnych części Indii i latach 60. został przypisany do Amritsar, świętego miasta Sikhów. Jako Sikh, postanowił wykorzystać tę okoliczność i zobligował się do mycia podłóg w Harimander Sahib, Złotej Świątyni w Amritsar w akcie pokory i uznania dla swojego dziedzictwa. Odkrył, że jedynie poprzez pokorę i skromność bezinteresowność jego służby odnajdywał spełnienie, którego poszukiwał. Bhajan spędził wcześniej wiele lat jaku student u nauczycieli duchowych, a później sam nauczał i  posiadł moce sidhi. Mimo to czuł potrzebę i tęsknotę o swojego osobistego Guru, który nie byłby związany z ziemskim istnieniem. Z tą myślą, przez 4,5 lat Harbhajan praktykował seva w Złotej Świątyni, kiedy zaczął uświadamiać sobie, że faktycznie, jest błogosławionym synem Domu Guru Ram Das. Yogi Bhajan zwykł mówić, że stało się tak tylko dlatego, że mył podłogi w Złotej Świątyni. Jego inne osiągnięcia i dyplomy nie miały znaczenia. Był to punkt zwrotny w świadomości Bhajana.
Nauczenie na Zachodzie
Wiele czynników złożyło się na decyzję Bhajana o udaniu się na Zachód. Pod koniec lat 60. Harbhajan pracował na lotnisku międzynarodowym w New Delhi. Jednym z wydarzeń była przypadkowa rozmowa z klientem lotniska, który szukał jogina, który mógłby nauczać na uniwersytecie w Toronto, w Kanadzie. Yogi Bhajan opowiedział kanadyjczykowi o swoich kwalifikacjach i niedługo potem już przygotowywał się do wyjazdu na drugi koniec świata.
W drodze do Kanady, podczas przesiadki w Londynie zaginął jego bagaż. Jedyne co mu pozostało to mała torba podręczna z radiomagnetofonem i nagraniem Gurbani Kirtan Sukhami. Jego bagażu nigdy nie odnaleziono. Tak więc dojechawszy do Kanady miał tylko to w co był ubrany, praktycznie bez środków i właśnie otrzymał wiadomość, że profesor, z którym miał umówiony kontrakt na uniwersytecie w Toronto, właśnie zginął w wypadku samochodowym.
Harbhajan został skazany na siebie i własną zaradność. Początki były trudne, jednak w krótkim czasie udało mu się zdobyć pracę jako pracownik biurowy w wydawnictwie, rozpoczął nauczanie w lokalnym aszramie jako Yogi Bhajan.
W 1968 roku, stary przyjaciel z New Delhi zaprosił Bhajana na weekend do Los Angeles. Yogi-Ji wyczuł, że Los Angeles jest idealnym miejscem do nauczania, gdzie ludzie szukają samopoznania i nowych wartości. Tam zrozumiał, że jego Guru doprowadził go do tego miejsca, by mógł wykorzystać całą swoją wiedzę i doświadczenie by wypełnić potrzeby tych poszukujących dusz. I tak w tym samym roku Yogi Bhajan rozpoczął nauczanie w Los Angeles, a w 1971 został mistrzem Mahan Tantrik (Biała Tantra) po ostatnim Mahan Tantriku Lama Lilan Po.
YB 1969
Yogi Bhajan, 1969r.
YB Santa Fe
Yogi Bhajan, warsztaty w Aspen, USA, 1969r.
Yogi Bhajan był nauczycielem duchowym, organizatorem i administratorem wielu społeczności i biznesów w USA,  a później na całym świecie. Był również głową ruchu Sikhów na Zachodzie, przyczyniając się w rozwinięcia Dharmy Sikhów w świecie zachodnim. Z jego inicjatywy powstały takie organizacje jak 3HO: Healthy, Happy, Holy Organization – organizacja budująca i zrzeszająca społeczność Kundalini Jogi na całym świecie oraz Kudnalini Research Institute – organizacja badawczo-naukowa zajmująca się naukowymi aspektami Kundalini Jogi, jej wpływu na zdrowie i rozwój jednostki.
Stał się rozpoznawalnym liderem, orędownikiem pokoju na świecie aktywnie zaangażowanym w dialog międzyreligijny. W czerwcu 1985 ustanowił pierwszy Światowy Dzień Modlitwy. Ten dzień został międzynarodowo uznany przez przedstawicieli religijnych z całego świata.
YB i Dalajlama
Yogi Bhajan i Dalajlama
Yogi Bhajan JPII 1984
Yogi Bhajan i Papież Jan Paweł II, Rzym 1984
Usystematyzował i nadał naukowy charakter naukom jogi. Jego misją była służba, przewodnictwo i budowanie społeczności liderów i nauczycieli Ery Wodnika.
źródło: The Aquarian Teacher, KRI, 2005