Guru Gobind Singh, dziesiąty i ostatni (fizycznego) Guru w tradycji Sikhów, syn Teg Bahadur i wnuk Guru Arjan.
Wielki i święty wojownik oraz reformator religii Sikhów.
Guru Gobind Singh (1666-1708)
Za jego sprawą ukończono kompilację Siri Guru Granth Sahib – świętej księgi Shabd, którą Guru Gobind wyznaczył na swego następcę. Wraz ze śmiercią dziesiątego Guru zakończyła się era fizycznego Guru i rozpoczęła się era Shabd Guru, które miało prowadzić i nieść światło praktykującym. Guru Gobind Singh wprowadził święcenia dla Sikhów (Amrit) oraz utworzył strukturę Khalsa – systemu rozwoju duchowego dla kobiet i mężczyzn, którzy oddają się życiu w równowadze i harmonii, ale jednocześnie są gotowi do walki w obronie życia wobec niesprawiedliwości i tyranii. Struktura Khalsa stała się centralną koncepcją współczesnego sikhizmu na całym świecie.
Guru Gobind Singh był autorem wielu inspirujących bani, które znalazły się w Siri Guru Granth Sahib. Oto niektóre z nich we współczesnej aranżacji muzyków Kundalini Jogi:
Gobindej Mukandej Udarej Aparej Hariang Kariang Nirnamej Akamej
Podtrzymujący, Wyzwalający, Oświecający, Nieskończony, Niszczący, Tworzący, Bezimienny, Bez pragnień
Re Man Shabd
Chattra Chakkra Vartee. Chattra Chakkra Bhugatay. Suyambhav Subhang Sarab Daa Saraab Jugatay. Skaalan Pranasee. Diaaleng Saroopay. Sadaa Ang Sangay. Abhangang Bibhutaay.
Przenikający cztery kierunki świata. Radosny w czterech kierunkach świata. Oświecony, przepiękny i zjednoczony ze wszystkim. Niszczyciel udręki życia i śmierci, ucieleśnienie łaski. Jest w każdym z nas. Nieskończone źródło niezniszczalnej mocy.
źródło: http://www.sikhdharma.org/pages/ten-sikh-gurus-guru-gobind-singh-1666-1708